تحریک عمقی مغز

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تعیین دقیق اتصالات ماده سفید مغز می‌تواند به پزشکان در انتخاب مکان‌های هدف مطلوب برای تحریک و بهبود قابل‌توجه نتایج تحریک عمقی مغز کمک کند . مطالعات تجربی قبلی نشان داده‌اند که تحریک عمقی مغز ( dbs ) در ناحیه کمربندی قدامی مغز , درمان موثری برای بسیاری از بیماران مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان است .

اشتراک :

داستان کامل

مطالعه جدیدی با استفاده از آنالیز mri از اتصالات ماده سفید به بررسی معماری این شبکه در بیماران مبتلا به dbs متعارف می‌پردازد .

اعتبار : تصویر برگرفته از علوم پزشکی اموری

مطالعات تجربی نشان داده‌اند که تحریک عمقی مغز ( dbs ) در ناحیه کمربندی قدامی مغز , درمان موثری برای بسیاری از بیماران مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان است . ? ? ~~~ ? درصد تا ? یکی از مکانیسم‌های پیشنهادی , مدولاسیون یک شبکه از نواحی مغزی متصل به scc می‌باشد . شناسایی اتصال‌های بحرانی در این شبکه برای پاسخ به افسردگی موفق گام بعدی مهم است .

مطالعه جدیدی با استفاده از آنالیز mri از اتصالات ماده سفید به بررسی معماری این شبکه در بیماران مبتلا به dbs متعارف می‌پردازد . محققان دریافتند که تمام پاسخ‌دهنده الگوی مشترکی را نشان می‌دهند که توسط سه بسته ماده سفید مشخص که از scc عبور می‌کنند مشخص شده‌است . پاسخ دهندگان این الگو را نشان ندادند .

این مطالعه به صورت آنلاین در مجله روان‌پزشکی بیولوژی , با عنوان " تعریف مسیرهای مهم ماده سفید با میانجی گری " تحریک عمقی مغز برای درمان افسردگی مقاوم در درمان , منتشر شده‌است . "

این مطالعه نشان می‌دهد که dbs موفق به تنهایی به دلیل تغییرات موضعی در محل تحریک نیست , بلکه در آن نواحی در ارتباط مستقیم با scc بکار می‌رود . " یک صندلی در روان‌شناسی توان‌بخشی و درمان در دانشکده پزشکی دانشگاه اموری .

دقیقا ً مشخص کردن این اتصالات سفید با این روش بسیار مهم است . از دیدگاه عملی , این نتایج ممکن است به ما کمک کند تا سطح تماس بهینه برای تحریک را انتخاب کرده و در نهایت به طراحی بهتر عمل جراحی الکترودهای dbs داده شود . "

تحقیقاتی که توسط محققان در دانشگاه اموری , دانشگاه کیس وسترن و دانشگاه دارتموث انجام شد , شامل سه بیمار مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان بود که پیش از این دچار dbs شده بودند . از توموگرافی کامپیوتری به منظور بومی‌سازی اتصالات dbs در هر الکترود استفاده شد . حجم فعال‌سازی در اطراف تماس فعال برای هر بیمار مدل‌سازی شد . تصویربرداری عصبی پیچیده همراه با تجزیه و تحلیل رایانه‌ای برای به دست آوردن و تجسم فیبرهای ماده سفید خاص تحت‌تاثیر dbs انجام شد .

پیامد درمانی در شش ماه و در دو سال بررسی شد . شش بیمار به طور مثبت به dbs داده شدند و به مدت دو سال شش بیمار دیگر پاسخ مثبت دادند . همگی دخالت مشترک سه مجموعه ماده سفید مشخص را به اشتراک گذاشتند .

تبدیل شش بیمار که به شش ماه پاسخ نداده بودند, با ورود هر سه بسته به علت تغییر در تنظیمات تحریک , توضیح داده شد . عدم پاسخ دهندگان در هر دو ماه و دو سال درگیری ناقص این سه بخش را نشان دادند .

منبع سایت